İstanbul gökdelenlerinin arkasında kurulu viran bir semt olan Kuştepe’de, yedi sekiz yaşlarındaki çocuklar, bu soruların yanıtlarını ezbere biliyor. Ebeveynleri Anadolu’nun çeşitli bölgelerinden İstanbul’a iş bulmak için gelmiş olan çocuklar, aslında içleri acısı koşullarda büyüyorlar. Semtin tam ortasına kurulmuş olan özel Bilgi Üniversitesi bu çocuklar ücretsiz müzik eğitimi sunuyor. Onlar da büyük hevesle, sadece teori değil, şan ve enstrüman derslerine katılıyor.

Aynı semtte yaşayan Roman çocuklar için durum farklı. Müzik onlarda bir gelenek. Büyüklerin çoğu zaten müzisyen. İstanbul’daki profesyonel müzisyenlerin yarısına yakını Roman kökenlidir. Ama bu konuda Romanlarda katı kurallar geçerli. Bu sanat onlarda aile içi bir mesele.

Nedim Hazar ve ekibi bu filmle, izleyiciyi Kuştepe çocuklarının iki farklı dünyasını keşfetmeye davet ediyor.

Büyüyünce hepsi müzisyen olmak istiyor. Anneleri, ders aldıkları üniversitenin koridorlarında hademelik yapan ve maddi nedenlerle pek uğrayamadıkları “memleket”lerindeki yeşile, ağaçlara özlem duyan genç kızlar da, ekmek parası için restoranlarda ve gece kulüplerinde “solist arkasında çalan” babalarından hiç geride kalmayan genç Romanlar da. Onlar büyüyünce stüdyo müzisyeni olmak istiyor, ki bu Romanlarda çoğunluk toplumun sanatlarını onaylaması anlamına geliyor. Diğerleri senfoniler bestelemeyi hayal ediyorlar.

Acı gerçeği mahalle berberindeki müşteriler dile getiriyor: Kuştepe’liler müziği sever sevmesine ama, onların kitabında müzik eğitiminden önce hayat kavgası gelir.

Bilgi Üniversitesi Kuştepe semtinden taşınmıştır.

2004’te çekilen “Kuştepe Blues” çeşitli uluslararası film festivallerinde de gösterilmiştir.